Roof Food, van dak tot bord…
Sabien Windels – dakboerin – voelt zich als herboren vijf jaar na de start van Roof Food. “Mijn missie is duidelijk: mensen inspireren en overtuigen van duurzame voeding, lokaal kopen en de waarde van dicht bij de natuur te staan.” Corona hielp een handje om focus te krijgen. Haar nieuwe project: een dakmoestuinwinkel.
Sabien Windels (Roof Food) vindt tweede adem.
“Na 5 jaar weer back on track met nieuw concept”
Sabien Windels (31) pioniert al vijf jaar met de eerste dakmoestuin in België: Roof Food. Met verschillende creatieve concepten promoot ze vanop het dak van bedrijvencentrum De Punt in Gent stadslandbouw, waardegedreven ondernemen en moestuinieren. Geen evident parcours. Heel wat tegenslagen, successen en een coronoacrisis later, is ze back on track met een gloednieuwe moestuinwinkel.
“Ik voel me als herboren vandaag”, zegt Sabien. “Ik voel me zoals vijf jaar geleden bij de start van Roof Food: energiek, enthousiast, vol zelfvertrouwen en overtuigd van het succes van ons nieuw concept, de moestuinwinkel.” Het is duidelijk dat Sabien, oprichtster en zaakvoerster van Roof Food, er zin in heeft. Nochtans waren de afgelopen jaren niet alleen rozengeur en maneschijn. Integendeel. “Een fantastisch avontuur en een lijdensweg tegelijk”, omschrijft ze het.
“De voorbije jaren waren een fantastisch avontuur en tegelijkertijd een lijdensweg”
“Ik kon het goed verbergen, maar de afgelopen vijf jaar heb ik me veel slecht gevoeld. De strijd om mijn passie voor stadslandbouw te combineren met een rendabele organisatie, zorgde voor veel stress. Dat liet zich zowel mentaal als lichamelijk voelen. Dat was echt niet oké want dat was wat ik nu net niet met Roof Food wou bereiken. Ik wil mensen terug verbinden met de natuur en zo terug met zichzelf.”
Interesse in ecologie en duurzaamheid
Al tijdens haar studies handelsingenieur aan UGent is Sabien geïnteresseerd in ecologie en duurzaamheid. Die interesse kan ze nadien deels kwijt in een onderzoeksproject aan de KaHo Sint-Lieven rond duurzame steden. “Tijdens die twee jaar heb ik mezelf ontdekt. Het voelde goed om omringd te zijn door mensen met dezelfde waarden, die zich dezelfde vragen stelden als ik. We dachten na over de stad van de toekomst, over hernieuwbare energie, CO2-vermindering, klimaatplannen voor steden…”
Sabien raakt gefascineerd door ecologische, duurzame voeding, het korte keten-principe, lokale economie… en verdiept zich er meer en meer in. “Tijdens een bijeenkomst van de Gentse denktank over stadslandbouw ging het over de moeizame zoektocht van landbouwers naar beschikbare grond. Toen kwam het idee van dakmoestuinen voor de eerste keer bij me op. Ik voelde dat er een trend zat aan te komen. Ik zag hoe mensen vervreemd geraakt waren van voeding en natuur en dat er nood was naar een terugkeer. Mensen hadden nood om terug dichter bij de natuur te staan.”
Fanatiek moestuinieren
Intussen is Sabien in haar vrije tijd fanatiek aan het moestuinieren geslagen. Ze verslindt moestuinbijbels, volgt workshops en legt zich toe op composteren. Samen met haar vader, ook een ingenieur, bouwt ze een serre en vat ze het plan op om aan aquaponics te doen. Dat is een strekking binnen stadslandbouw die zonder grond werkt maar met hele lichte substraten of netten. “Ik zie ons nog rijden, over de Ring rond Brussel, met ons aanhangwagentje volgeladen met buizen van vijf meter lang voor onze proefinstallatie. Twee geeks samen”, lacht Sabien.
“Dat was tof, maar hoe langer ik ermee bezig was, hoe meer ik besefte dat dat niet was waarin ik geloofde. Dat was niet de boodschap die ik wilde brengen. Ik wilde mensen terug in contact brengen met de natuur en de seizoenen. Ik wilde hen tonen hoe goed de natuur in elkaar zit en hoe inspirerend die kan zijn als we ze ongemoeid laten. Daar stond voor mij zo’n gecontroleerd systeem van aqua- en hydrocultuur haaks op.”
Duurzame economie
Na dat besef is de stap naar het dakmoestuinieren snel gezet. Sabien verdiept zich in alle aspecten van groendaken en laat zich inspireren door stedelijke ontwerpers die pleiten voor duurzame steden en beseft dat ze dakboerin wil worden. “Op een gegeven moment was dat voor mezelf zo duidelijk, dat ik dat gevoel niet langer kon negeren.” Sabien wil het goed aanpakken. Ze wil zich distantiëren van gelijkaardige bestaande hippie-initiatieven en ziet het commerciëler. Ze is niet geïnteresseerd in de believers, het zijn de sceptici die ze wil overtuigen. Overtuigen van daktuinieren als een nieuwe vorm van duurzame economie.
Puzzelen
In januari 2014, Sabien is dan pas 24, begint ze aan haar businessplan. Om zichzelf een deadline op te leggen, doet ze mee aan Bizidee, een wedstrijd voor startende ondernemers. Haar droom verandert snel in een concreet idee.
“Trends als de vergroening van de steden, de heropleving van oude ambachten, het korte keten-principe… voegde ik samen in iets concreets”
“Het concept van een dakmoestuin is niet wereldschokkend, de tijd was er gewoon rijp voor. Ik zag de vergroening van de steden, de heropleving van oude ambachten, het korte keten-principe … al die trends heb ik samengevoegd en omgezet in iets concreets. Ik zie het als een grote puzzel waarvan ik de stukjes heb samengelegd.” Ze praat met architecten, stabiliteitsingenieurs, de stad Gent… en gaat op zoek naar een geschikt dak in Gent.
Via via komt ze bij bedrijvencentrum De Punt in Gentbrugge terecht dat plannen heeft om een nieuwbouwproject op te starten. “Vanaf het eerste contact met Dany Neudt, de toenmalige directeur, wist ik dat ik de juiste locatie had gevonden. Het klikte meteen tussen ons en er was wederzijds vertrouwen. Ik kan nog altijd geen betere plaats indenken voor een dakmoestuin dan hier!”
cvba Roof Food
Tien maanden na de lancering van haar idee, in oktober 2014, wordt de cvba Roof Food, officieel opgericht. Het is dan nog twee jaar wachten tot het dak van De Punt opgeleverd wordt.
“Natuurlijk wilde ik zo lang niet wachten. Het idee was geboren, de naam Roof Food bedacht, de website gelanceerd en ik had al veel buzz gemaakt met mijn deelname aan Bizidee. Ik wilde aan de slag.”
“Nog voor er sprake was van Deliveroo en co, leverden wij met de bakfiets vegetarische lunches uit onze dakmoestuin: de dakschotel”
Sabien plaatst de oproep ‘Roof Food zoekt dak’ in de krant en krijgt meteen positieve reactie van Gaston, een restaurant op het dak van een oude textielfabriek. De eerste Roof Food dakmoestuin van 50m² is in 2015 een feit. Dankzij een VLAIO-subsidie kan Sabien er volop experimenteren en uitzoeken wat het best geschikte substraat is voor verschillende plantengroepen. Het betekent ook de start van haar eerste creatieve concept: de dakschotel’.
“Het idee was om de bedrijven uit de buurt een duurzame lunch aan te bieden bestaande uit drie vegetarische bereidingen geserveerd in weckpotjes. De lunches zouden dan met de bakfiets geleverd worden. Dat was nog lang voor er sprake was van Deliveroo en consoorten”, glimlacht Sabien. Om die dakschotels te realiseren is er een kok nodig. Sabien schrijft een vacature uit voor kok/medezaakvoerder en vanaf dan telt Roof Food met Nine erbij twee werknemers.
Begin 2016 volgt de verhuis naar het dak van De Punt. “Toen zijn we qua workload wel diep in het rood gegaan… We moesten de verhuis regelen, een daktuin van 500 m² aanleggen, de keuken ontwerpen en laten inrichten… Dat was eigenlijk allemaal iets te heftig, maar we hadden geen andere keuze.”
Catering en dakdiners
Veel tijd om te bekomen krijgen Sabien en Nine niet want onverwacht krijgen ze steeds meer cateringaanvragen van overheden en bedrijven. “Dat was natuurlijk iets anders dan die dakschotels. Catering dat is op locatie gaan, drank schenken, met hapjes rondgaan… pure horeca dus.” Om aan die groeiende vraag te kunnen voldoen, werft Roof Food een tweede kok aan, Aram.
In het begin lopen de dakschotels en de catering synchroon, maar al snel wordt duidelijk dat de dakschotels niet rendabel zijn. “Dat was een te goed product voor te weinig geld “, zegt Sabien daarover. “Inventief vegetarisch koken is sowieso arbeidsintensief. Tel daarbij nog eens de concurrentie van Deliveroo en mensen die niet meer dan twaalf euro willen uitgeven voor een lunch… en de rekening is gemaakt.”
“Commercieel gezien was de catering een veel interessantere piste. Aram was een voortreffelijke kok die de kwaliteit van ons aanbod naar een hoger niveau tilde. In 2016 startten we ook met dakdiners. Tijdens de zomermaanden konden mensen op ons dak komen dineren en onze zelfgekweekte gewassen degusteren. De producten die we niet zelf konden voorzien, kochten we aan bij lokale bioboeren.
De gasten kregen ook een rondleiding door de tuin en uitleg over onze visie en werking. Uiteindelijk was dat meer dan eten alleen. Het was een beleving op zich. Een gastronomisch vijfgangenmenu tegen een democratische prijs te midden van een moestuin in volle bloei… dat waren fantastisch mooie avonden!”
Harde tijden
Vanaf 2017 begint een moeilijke periode voor Sabien persoonlijk en voor Roof Food in het algemeen. Er heerst veel spanning tussen de collega’s en de communicatie loopt moeilijk. “We maakten geen ruzie”, zegt Sabien daarover, “we zaten gewoon op een andere golflengte. Ik had totaal geen ervaring met horeca en al snel bleek dat me dat niet lag. Ik was erg gefocust op de missie van Roof Food: mensen inspireren en overtuigen van duurzame voeding, lokaal kopen en de waarde van dichtbij de natuur te staan. Aram en Nine daarentegen wilden vooral inzetten op de catering en het horecaverhaal uitbouwen.”
Meditatie als redding
“Meditatie helpt mij om de zaken objectiever waar te nemen”
Er volgen drie zware jaren voor Sabien met heel veel zelftwijfel en twee burn-outs. “In 2018 ben ik twee keer gecrasht en zes maanden out geweest terwijl mijn collega’s de boel draaiend hielden. Ik was gewoon niet meer in staat om te werken.” In die periode ontmoet Sabien een coach gespecialiseerd in intuïtief ondernemen die voorstelt haar te begeleiden. Ze gaat in op zijn aanbod en maakt een jaar later ook kennis met transcendente meditatie, een techniek waarbij je een diepere staat van bewustzijn bereikt en holistischer kunt denken. “Dat heeft megaveel voor mij veranderd!”
Dankzij die meditatie – wat ik trouwens vandaag nog steeds twee keer per dag doe – kon ik de zaken als een objectieve waarnemer bekijken. Ik werd zachter, ik begreep Aram en Nine hun standpunt beter, het was niet meer mijn ego dat sprak… Dat was een hele verademing. Nadien heb ik het hele horecagebeuren omarmd en me heel hard ingezet voor de dakdiners en catering om mijn team te tonen dat ze op mij konden rekenen. Ik genoot ervan en zij apprecieerden het.”
Happonomy
In het najaar van 2019 maakt Sabien kennis met Happonomy, de organisatie die de levenskwaliteit van mensen wil verbeteren en oplossingen biedt om menselijk potentieel, geld en technologie aan te boren om vooruitgang te boeken. “Samen met Happonomy hebben we Roof Food als organisatie stevig onder de loep genomen. De timing kon niet beter zijn want in die periode kenden we de ene tegenslag na de andere, Nine kreeg een burn-out, het dak sloeg lek, we zaten in moeilijke papieren… Ik zag even geen uitweg.
Gelukkig hadden de mensen van Happonomy een heel heldere kijk op de zaak en hielpen ze ons stap voor stap. Zonder hen was de schade aan Roof Food zeker groter geweest. Na de financiële analyse heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt om de catering te stoppen. Het was niet rendabel genoeg én het was mijn passie niet. Bovendien speelde ik toen al met het idee om met consultancy in dakmoestuinen te starten. Ik kreeg opnieuw vertrouwen dat er ook andere verdienmodellen zijn en ik begon meer en meer te beseffen dat ik niet meer met zoveel vast personeel wou werken.”
Crisis brengt oplossing
En toen brak de coronacrisis uit. “Ik ben jarig op 13 maart, lockdown-day. Dat was naar mijn gevoel het mooiste cadeau ooit.
Opeens stond heel de wereld op pauze. Mijn telefoon stond stil, afspraken en cateringopdrachten werden geannuleerd, ik kreeg financiële ondersteuning, maar bovenal kreeg ik opeens heel veel ruimte en tijd om na te denken over de toekomst. Net wat ik nodig had na de moeilijke beslissing om de catering te stoppen.”
“Dat de wereld op pauze stond door de lockdown, was precies wat ik nodig had. Opeens kreeg ik ruimte en tijd om na te denken over de toekomst”
Heel lang moet Sabien niet nadenken. Corona leidt haar als vanzelfsprekend naar een nieuw, tijdelijk concept: een moestuinwinkel op het dak. “Het is een logische stap in deze onzekere tijd waarin mensen terugplooien op zichzelf. Mensen kiezen meer dan ooit voor veiligheid, ze willen lokaal kopen en zelfvoorzienend zijn en daar sluit moestuinieren perfect bij aan.”
Samen met Jonathan, de dakboer die al een jaar voor Roof Food werkt, gaat Sabien de dakshop runnen. “Ik vind het fijn om dit samen met Jonathan te kunnen doen. We hebben dezelfde visie en versterken elkaar hard. Jonathan is een echte ambachtsman. Met heel veel liefde en geduld kweekt hij traag plantjes op. Die zullen we in de eerste fase verkopen.”
“Vandaag voel ik me als herboren, en klaar om 100% voor de moestuinwinkel te gaan”
“Zoals ik daarnet zei, voel ik me vandaag als herboren. Ik heb alles goed kunnen afsluiten met Aram en Nine, het ziet ernaar uit dat ik een overnemer gevonden heb voor de keuken en ik ben helemaal klaar om voor 100 procent voor de moestuinwinkel te gaan. Het is een nieuwe start maar wel een met een grote bagage aan kennis en ervaring. Het merk is er, de klanten zijn er en ik weet zeker dat dit gaat aanslaan.”
—
Deze reportage kwam tot stand dankzij de ondersteuning van Vlaanderen Circulair, de Vlaamse beleidsorganisatie voor circulaire economie.
Laat een reactie achter
Thibaut Vermeulen - 5 jaar geleden
Dit ziet er een leuk project uit! Doe zo verder Sabien!